Hikmət Sabiroğlu
Azərbaycanlıların tarixi və mədəni yaddaşında Şuşa şəhərinin çox özəl yeri var.
Mən Şuşada bir dəfə, 1999-cu ilin yayında 6 azərbaycanlı jurnalistin arasında, erməni polisin və xüsusi şəxslərin əhatəsində olmuşam. Bakıdakı həmkarım, "Azadlıq" qəzetinin əməkdaşı, Şuşa şəhərindən köçkün Hikmət Sabiroğlu (bax: foto) yavaş səslə məndən xahiş etdi ki, ona doğma torpağından gətirim. ANS-in telemüxbiri Eldəniz Elgünlə birlikdə Şuşa məscidinin girişinin sol tərəfində çöməlib qaçqın ailəsi üçün torpaq yığdıq. Torpaq deyəndə xırda daş, tikinti tozu, şüşə qırıntısı, tikan... Çətin yığılırdı, əlimiz abırdan çıxırdı, quru torpağı qazıb torbaya tökürdük. Ermənilər başımızın üstünü kəsdirmişdilər, mühafizəçilər və təsadüfən bu məbədin həyətinə gələnlər idi. Eldəniz də, mən də qan-tər içində idik, sərt torpağı qazırdıq, ağrı hiss etmirdik, istehzaları eşitmirdik. Qarabağın polis rəisi bizi göstərərək qəhqəhə çəkdi, Azərbaycan dilində “Torpaqdan pay olmaz” çığırdı. O vaxtlar Azərbaycanda belə bir siyasi şüar vardı: “Torpaqdan pay olmaz!” Biz isə 1992-1993-cü illər müharibəsinin yekunlarına əsasən “pay vermişdik”.
Ermənilər gülürdülər, bəziləri dinməz-söyləməz bizə baxırdılar, yəqin ki, xalqın faciəsinin dərinliyini anlayırdılar: hələ iki il bundan öncə qardaşlıq edirdik, toylarda bir yerdə içirdik. Həmin gün mən ilk dəfə qocaldım.
Mən torbanı Bakıya gətirdim və o vaxtlar Xaqani, 33 ünvanındakı tarixi binada yerləşən "Azadlıq" qəzetinin redaksiyasına gəldim, onu Hikmətin qarşısına qoydum. O da yazı masasının siyirtməsinə. Heç nə danışmadıq.
Bir həftə sonra Fiziologiya İnstitutunda birlikdə işlədiyim müsavatçı Sevinc Hüseynova metro vaqonunda gördüyü qadından danışdı. Qadın oturub "Azadlıq" qəzetində Hikmətin məqaləsini oxuyurmuş. Sevinc boylanıb baxıb: "Masamın üstündəki torpaq torbası"... Qadın ağlayırmış...
2020-ci ildə gənclərimiz millətin otuz illik stresini aradan qaldıra bildi, dərdimizi ovundurdu, natamamlıq, məyusluq kompleksini, xalqın öz rəhbərlərinə qəzəbini dağıtdı. Dünən televiziyada yol göstərirdilər, Azərbaycan Ordusu başqa istiqamətdə yayındırıcı döyüşlər apararaq sıx dağ meşəsi ilə yarğandan keçib qayaları aşaraq arxa cəbhədən Şuşaya girmək mümkün olsun deyə yol çəkibmiş. 20 kilometrə yaxın yol minimum tikinti texnikası, yoruldum demədən, ölüm təhlükəsi altında cəhənnəm əzabı ilə çəkilib.
Noyabrın 6-9-da hava uçuş üçün əlverişli deyildi, aviasiya uçmayıb. Xüsusi təyinatlılar komandir - general Hikmət Mirzəyevin sürətli planını yerinə yetirdilər (bax: foto). Snayperlər, ələ keçirmə qrupları, həmlə qrupları dəqiq hərəkət edirdilər, bu istiqamətdəki azsaylı düşməni təşvişə salırdılar, sonra özününkülərə atəş açan düşməni buraxaraq şəhərin dərinliyinə getdilər. Bundan sonra həmin qaya ilə xüsusi təyinatlıların əsas heyəti qalxmağa başladı, bıçaqla, tapança və əlbəyaxa döyüşlə öz işini gördü.
Belə amansız döyüşlə geri qaytarılan şəhər daha heç vaxt özgənin olmayacaq. İndi Şuşa həm də Azərbaycan qəhrəmanlığının, vətənpərvərliyinin rəmzidir. Bundan sonra 8 noyabr Azərbaycanda Zəfər Günü kimi qeyd olunacaq. Yeni müharibəyə başlamağa çağıran erməni revanşizminin ideoloqlarına məsləhət görürəm ki, erməni xalqının ehtiyaclarını düşünsünlər. Başqa şeyi ağıllarına gətirməsinlər. Torpaqdan pay olmaz.
Söz istəyirəm
-
Bir sıra ağır xroniki xəstəliklərdən əziyyət çəkən qardaşım Cahangir Hacıyev səkkiz il yarımdır ki, həbsdədir. Səkkiz ildir ki, biz Penitensiar Xidmətin ona minimal tibbi yardım göstərilməsini və həkim nəzarətini təmin etməsinə nail olmağa çalışırıq. Bu illər ərzində o, dəfələrlə ürəkağrısı, təzyiq, hipertonik böhranlar, hormonal, immunitet sistemlərinin kəskinləməsi və mədəaltı vəzi tutmalarına məruz qalıb. Hətta bir dəfə təcili yardım çağırıblar. Dəfələrlə müraciətlərimizə baxmayaraq, onu mərkəzi tibb müəssisəsinə və koloniyanın özündəki sanitariya hissəsinə köçürməkdən imtina edirlər.
-
Türkiyənin unikal radio kolleksiyası olan mədəniyyət ocağından reportaj Mersin şəhərinin Tarsus qəsəbəsinin qədim mədəniyyətinə yeni tarix qatan məkandayıq. Eyuboğlu malikanəsindəyik. Bura həm də bir sərgi salonudur. Məkanın sahibləri və işlədənləri Eyubxan bəy və Pərvin xanım Eyuboğlular cütlüyüdür.
-
Azərbaycan Dövlət Kütləvi İnformasiya vasitələri və “yalançının kor şahidi” qismində çıxış edən yandaş media erməni əsirliyində olan adamlara verilən ağır işgəncələr haqqında tez-tez heyrətləndiricü söhbətlər, əsirin şəxsiyyətinin və ləyaqətinin alçaldılması haqqında süjetlər, söhbətlər, müsahibələr verirlər.
-
Belə getsə London Yüksək Məhkəməsi böyük uyğur mütəfəkkiri Mahmud Kaşğarinin və onun təkrarsız dil abidəsi olan "Divanü Lüğat-it-Türk" əsəri üzərinə də həbs qoyacaq. Dünən oxudum ki, Mahmud Kaşqari adına Beynəlxalq Fondun təsisçiləri xalq yazıçısı Anar və Elxan Zal Qaraxanlı Fondun yeni rəhbəri kimi Milli Məclisin deputatı Cavanşir Feyziyevin namizədliyini irəli sürüblər. Cavanşir Feyziyev Mahmud Kaşqari adına Beynəlxalq Fondun yeni prezidenti oldu.
Rəy yaz